ศิลปะ กับ อนาจาร ขวางกั้นแค่เพียงเส้นบาง ๆ มุมมองของผู้คน ก็ตีความต่างกัน
ภาพ เค้าว่าแทนคำพูดได้ล้านคำ ถ้ามีคำไม่กี่คำอธิบายภาพ จะทำให้ผู้คนเข้าใจเจตนาของศิลปินได้ดีขึ้น
ศิลปะ จะว่าไปเป็นเครื่องมือสื่อสาร จาก ผู้ส่งสาร ซึ่งก็คือ ศิลปิน ถึงผู้รับสาร ปัญหาคือ ผู้ส่งสารเจตนาให้ผู้รับสารตอบสนองอย่างไร มองผ่านแล้วจากไป วิจารณ์ ส่งต่อ หรือทำตาม
ในยุคโบราณมนุษย์ไม่มีเสื้อผ้าใส่ก็จริง แต่ในยุคปัจจุบัน การที่มนุษย์จะตัดสินใจเปลือยกายเพื่อศิลปะ หรือการสื่อสารบางอย่างก็คงไม่ง่ายนัก เพราะมันก็จะมีคนจำนวนหนึ่งที่ออกมาบอกว่า อนาจาร
ความลึกซึ้งของเจตนาที่ถูกถ่ายทอดออกมา จะมีคนฟังหรือไม่ แล้วยิ่งเราอยู่ในยุคที่คนเสียงดังกว่าได้เปรียบ คนเสียงดังที่ว่านั่น จะพูดอะไรออกมา จะเล่าตามเจตนา หรือบิดเบือน
เชื่อมั่นในเจตนาบริสุทธิ์ และอุดมการณ์อันสูงส่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น