อย่าหาว่าโม้เมื่อก่อนเคยทำอะไรประมาณนี้ มีรายงานรายเดือนที่รุ่นพี่ทำอยู่ เวลาทำรายงานตัวนี้รุ่นพี่อาวุโสรองจากหัวหน้าทีมจะหายไปจากห้องของทีม1-2วันโดยบอกว่าไปทำรายงานประจำเดือน ต่อมาหัวหน้าทีมบอกว่าให้ผมเป็นคนทำ ผมก็ออกแบบเวีร์คชีท(คือในกระดาษน่ะแระเรียกซะเท่ห์) มันง่ายมันเร็วขึ้นนั่งในโต๊ะที่ห้องของทีมได้ รับโทรศัพท์ได้ด้วย คือ การรับโทรศัพท์เป็นงานหลักพาร์ทนึงเลยเพราะเป็นทีม Help Desk แก้ปัญหาตอบปัญหาเกี่ยวกับระบบของคลังสินค้าสำนักงานขายทั่วประเทศ บางเคสก็หมู บางเคสก็ต้องไล่ระบบ หาหลักฐาน แคปหน้าจอส่งเรื่องให้โปรแกรมเมอร์แก้ ถามว่าหัวหน้าแคร์ไม๊ที่ผมทำสองงานพร้อมกันได้ โน ๆๆๆ งั้น ๆ แระเงินเดือนก็เท่าเดิม พี่คนนั้นก็เติบโตต่อไปแบบเท่ห์ ๆ
ต่อมาก็บ่นเบื่องานกับเพื่อนสนิท เป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันทำงานบริษัทเดียวกันแต่คนละส่วน เพื่อนถามว่าย้ายไปอยู่กับมันมั้ย ก็บอกมันไปว่าไป ไม่นึกว่ามันจะไปบอกนายมัน นายมันก็บอกมาทางนายผมว่าขอตัวผมไป นายผม(เหนือจากหัวหน้าทีมขึ้นไป) เรียกไปด่าเลยครับบอกว่าทีหลังอย่าทำแบบนี้ถ้าอยากย้ายต้องบอกนายของตัวเองก่อน แต่ก็ให้ไปนะ ไปถึงถึงรู้ว่าส่วนมันกำลังจะทำ Ms Access แบบเขียน Query เขียน Macro สรุปข้อมูลตัวเลขต่าง ๆ นั่นแระ คือพวกมันสองสามคนได้ไปเทรน Access มาแล้วแต่ผมไปไม่ทันเค้าไม่ส่งเรียนนะ ให้ทำเลยสงสัยให้ถามเพื่อนเอา ก็ทำอยู่พักนึงมีผลงานอยู่ประมาณนึง คงเห็นผมเดินไปเดินมามั้ง เลยบอกว่าเพิ่มงานดู Account ลูกค้าด้วย ซึ่งผมไม่รู้เรื่องเลย ทำไม่เป็น ก็พลาดแระ โดนนายด่าต่อหน้าคนส่วนอื่น คือโคตรโกรธ เป็นนายคนแต่ด่าลูกน้องตัวเองให้คนหน่วยงานอื่นฟังได้ไงวะ ลาป่วยซะเลย ผลงานอะไรต่าง ๆ ที่เป็นชิ้นเป็นอันที่ผ่านมาไม่ได้ทำให้นายเกรงใจเลย
ต่อมาอีกก็ลาออก เรียนต่อ ระหว่างที่เรียนมีเรียกกลับไปทำรับจ๊อบอีกแน่ะ ประมาณว่าหาคนไม่ได้ หลังจากนั้นก็ค่อย ๆ ตัดขาดไป สุดท้ายคือ องค์กรเค้าก็อยู่กันได้โดยที่ไม่มีเรา ไม่ว่าเราจะเก่งแค่ไหนก็ตาม จบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น